Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Ineke M
Hmm, ik denk dat de meeste mensen gewoon voorbij zouden lopen, denk je niet?
Ineke
Kataraja,
Voor mij klinkt het heel onwaarschijnlijk dat jij wel iedere bedelaar die je in India tegenkomt een aalmoes geeft.
De eerste keer dat ik in India was kwam ik na 4 weken op de laatste dag in Delhi een bedelaar tegen.
Zat op de grond, een half been miste.
Naast hem stond een kunstbeen rechtop.
Compleet overmand door alle Indiase indrukken ben ik in lachen uitgebarsten.
Al mijn opgedane stress bij het zien van die armoede moest er uit.
Door kun jij je zeker niets bij voorstellen.
Wat ik wel of niet (en hoeveel) aan bedelaars geef gaat niemand wat aan.
Rob
ps heb jij die chantende stompjes wel eens gezien?
Die hebben helemaal geen ledematen meer om een aalmoes aan te nemen.
Kataraja,
Nog een anekdote:
Alweer jaren geleden was ik in Delhi in een Indiase yuppendisco.
De een studeerde in London, de ander in Parijs op kosten van een rijke pa.
Ze waren allemaal op bezoek in hun thuisland en deelden een Kinghfisher.
Westers / Indiase disco, ben tot sluitingstijd blijven hangen.
Na 5 Kingfishers a 195 roepie ben ik lopend weer terug gegaan naar Amax Inn, mijn vaste budgethotel in Delhi.
Een beetje teut liep ik 's nachts om 2 uur door Delhi.
Ergens op straat lag een heel dakloos gezin te slapen.
Een klein meisje zag mij en probeerde mij zo'n wit bloemstrengetje te verkopen.
Geen idee wat een Indiase vrouw daarvoor betaald, maar voor 100 roepies heb ik haar hele voorraad gekocht.
De gil die dat meisje toen slaakte ging door merg en been, iedereen werd wakker.
Wat moet ik met die bloemstrengetjes dacht ik en heb ze weer terug gegeven.
Het was een beetje ver lopen naar Paharganj, onderweg was er al een fietswallah wakker.
Die bracht mij via binnen straatjes weer terug.
Overal onderweg kwam ik slapende mensen op straat tegen.
Geen daklozen, het was gewoon te warm om binnen te slapen.
Op een gegeven moment hoorde ik een vreemd geluid, vroeg de fietswallah te stoppen.
Bleek een ziekenhuis te zijn.
Op de binnenplaats lagen een paar honderd mensen te kreunen en te creperen, daar kwam dat nare geluid vandaan.
Ik heb die fietswallah gevraagd om mijn betaalde bloemstrengetjes weer op te halen.
Die heb ik uitgestrooid over die kreunende mensen massa.
Zo stonken ze minder midden in de nacht in Delhi.
Ze waren allemaal zielsgelukkig met mijn aalmoes, hielden op met kreunen.
Rob
hmm,nu val je me toch erg tegen Kataraja.
Je hebt toch geen flauw benul, of je laat je meesleuren in een diskussie en komt met opmerkelijke uitspraken.
Ik zie per dag zoveel extreme armoede (of denk die te zien in de vorm van bedelaars, vuilnisdoorzoekers, ernstig gehandicapten etc) en ik zie waarschijnlijk nog veel meer mensen die extreem arm zijn, maar waar ik het niet direct aan zie, omdat ze gewoon aan mijn neus voorbijlopen.
En ik geef eigenlijk nooit iets direkt aan 1 persoon. Nou dan weet ik in ieder geval wat ik ben, in jouw ogen.
Hoi Ria,
Door alle meningen hier zie je waarschijnlijk het bos niet meer. Ik zie veel ware en minder ware dingen verteld zijn. Kan niet overal op ingaan maar vooral wat Johan zegt is waar: This is India, en daar gaat niemand iets aan veranderen. Helpen is heeeeel moeilijk hier.
Maar neem gerust spullen mee en zie daar maar wat je ermee doet. Degene die iets krijgt is sowieso blij, want ze krijgen nooit iets. Maar wel oppassen: geef vooral geen dure dingen weg, want dat werkt averechts. Je kunt in India niet slecht 1 persoon helpen, dan is nl meteen de hele familie jaloers en help je iemand van de regen in de drup. En probeer eens met de mensen te praten, dat wordt waarschijnlijk net zo gewaardeerd als een gift, en zo maak je vrienden. Maar let op voor zielige verhalen, die heeft iedereen nl wel 1.
Ben ik even kwijt wie dat was van die opleiding: wel doen. Hoe meer opgeleide mensen, hoe sneller ze zelf gaan nadenken.
En vooral deze: geef never nooit niet geld aan mannen. Geef het aan de vrouwen!!! die doen er tenminste iets nuttigs mee.
Ik probeer ook al enkele jaren daar te helpen, valt om de verdommenis niet mee. Ik denk dat achter mijn rug 80% van mijn geld weg gegooid is geweest. En af en toe wordt ik pisnijdig van die Indiers, maar er zijn ook eerlijke mensen. Voor wie interesse heeft, hier staan mijn belevenissen van de afgelopen jaren, en die zijn waarschijnlijk redelijk leerzaam. Ik heb geprobeerd het meeste een beetje humoristisch in te kleden: http://vakantie.hopto.org/ gebruik het menu aan de linkerkant! en uiteraard zou chronologisch het beste zijn. (wat de foto's betreft: de meeste zijn goed te openen, echter af en toe vergat ik de resolutie terug te zetten, dus bijv. Bombay zijn veel te grote foto's en openen langzaam)
