Hoi andrea,
ik vind het best grappig om al deze reacties te lezen op jouw vraag, maanden geleden heb ik dezelfde vraag gesteld op dit forum, het antwoord dat ik toen over het algemeen kreeg was dat als je je kop erbij houd net als in nederland het allemaal goed te doen is als vrouw alleen.
met die instelling ben ik afgelopen september voor een aantal maanden naar india vertrokken en daar ben ik dus net van terug.
ik ben een jonge vrouw van 27 en backpackte ook alleen, laat ik voorop stellen dat het een van de meest bijzonderste, spannendste, indrukwekkendste en mooiste ervaringen in mijn leven was maar….wat betreft het alleen reizen voor een vrouw denk ik er niet zo makkelijk over als de meeste op dit forum.
ik heb me al die maanden netjes gedragen, lange broeken en mouwen gedragen, mijn lange haren in een knot gedragen, s´avonds laat niet in mijn eentje rond gelopen en nooit met indiaase jongens rondgehangen, ben wel heel erg lastig gevallen, vooral het stuk van varanasi tot en met agra was eigenlijk best verschrikkelijk, in khajuraho ben ik zelf eerder vertrokken omdat ik daar zelf in het guesthouse werd lastig gevallen, ik had daar overigens een kamer gereserveerd via de mail en een van die jongens heeft me zelfs de periode erna nog mails gestuurd, ben uiteraard nooit ergens op in gegaan.
Ook in bombay was het erg, en met lastig vallen bedoel ik niet alleen achtervolgen, vieze voorstellen doen maar mij ook betasten.
in goa ben ik achterna gezeten door een auto vol met jongens terwijl ik op mijn fietsje van het strand naar mijn guesthouse fietste, dit was in benaulim, dit is dan de verkorte versie maar ik was heel erg bang.
dit zijn de vervelende dingen.
verder is het normaal (althans na een poos ga je het als normaal beschouwen haha) dat je continu en altijd gevolgd en aangestaard wordt, dat ze altijd als eerste vragen of je een een vriendje heb en/of getrouwd ben en of je anders met degene wil trouwen, ik was er na 3 dagen achter dat ik moest zeggen dat ik getrouwd ben en mijn man ook onderweg naar india was.
ook foto´s maken is iets normaals, ik sta op tientallen foto´s, met deze dingen moet je leren omgaan, de ene dag heb je zoiets van zout op en de andere dagen denk je ach en zie je er de lol van in, tenminste zo deed ik het.
ik heb ook wel gesprekken gehad met gewone mensen, daarmee bedoel ik de indiaase mensen die ik leerde kennen in treinen (waar ze altijd een beetje voor me zorgde) in guesthouses enz dan hadden we het over onze landen en de verschillen enz, daar kwam toch wel vaak naar voren dat hun beeld over de westerse vrouw helemaal vertekend is, niet erg positief dus.
vond ik jammer maar ja goed daar kunnen we toch niets aan veranderen.
Mijn advies, lange broeken en koop die dan daar, lekker dun stofje, en mouwtjes dragen, geen spaghetti bandjes ofzo, geen lage hals dragen.
nooooooooit met jongens mee gaan, ik heb zoveel voorstellen en uitnodigingen gehad om mee naar hun huis te gaan, enz, nooit doen.
als je met de trein reist, boek dan voor s´nachts 3a dat is met 3 bedden boven elkaar en zonder gordijntje maar dan heb je wat meer sociale controle als dat je wel een gordijntje heb. overdag zou ik sleeper boeken.
blijf alert, het is te doen en als je net als al deze mensen die gereageerd hebben nergens last van heb dan is dat fijn maar het kan ook anders en dat heb ik zelf ervaren, toch heb ik nooit spijt gehad dat ik ben gegaan, daar dacht ik soms waar ben ik aan begonnen maar eenmaal terug besef ik iedere dag meer wat voor bijzondere reis ik heb mogen maken.
veel plezier