schoolreis India

  • VideJo

    Ik herinner mij een advies van iemand, die op dat moment meer reiservaring had dan ik, om India niet als eerste buitenlandse bestemming te kiezen. Je zou anders van ontsteltenis van je stoel vallen. Ik heb dat advies destijds gevolgd en ik moet achteraf toegeven, dat dit een goed advies was.

  • Shirley

    Ik vind het idee toch niet helemaal oninteressant.

    Er zijn tenslotte ook van die uitwisselingsprojecten voor jongeren? En de beslissing om je kind mee te laten gaan, ligt nog altijd bij de ouders.

    Lijkt mij erg leuk om als begeleider mee te gaan want ik vind wel dat alle begeleiders m.i. wel behoorlijk wat India ervaring moeten hebben (zeker v.w.b. de plaatsen die je wilt bezoeken) en ik zou er meer dan 4 meenemen. Ik zou kiezen voor 1 begeleider op maximaal 5 tieners.

  • erik

    O, dan ga ik ook mee als begeleider. Wie nog meer? Laten we ons sponsoren door Ilse media als eerste prikbordreis :)

  • Shirley

    Goed idee, Erik, wat vindt Indiana ervan?

  • surya

    Ik vraag me af welke leeftijd jullie hadden toen je voor het eerst naar India ging. Het ligt mijns inziens niet voornamelijk bij de ouders, maar zeker ook bij de leerkrachten, zijn zij niet verantwoordelijk op zo'n reis als ze zelf die reis gepland hebben? En zijn al die ouders in India geweest dat ze weten wat ze kunnen verwachten?

    Ik heb het gister met een vriend erover gehad welke ook in India is geweest, en hem leek het ook geen verantwoordelijk idee.

    Het is een mooi land, het zou allemaal mooi kunnen uitpakken, het is goed voor de toekomst om armoede te zien bla bla bla. Maar op een schoolreis naar India met een groep van westerse kids van 15/16 jaar vind ik een onverantwoorde keuze. Ook omdat ze nog zo in de ontwikkel fase zijn, en dan vooral mentale ontwikkeling. Denk ik dat het merendeel er niet tegen opgewassen is, of het risico te groot is dat ze er niet tegen op gewassen zijn. Ik denk dat je dat niet moet onderschatten.

    Onder reizigers wordt india ook wel het zwaarste land genoemd op mentaal vlak qua challenge. Dat is toch niet voor niets?

    Voor mij kost het me een lange tijd om weer te wennen als ik in Nederland ben, ook al ben ik nu 24 en er 5 keer geweest oa voor studie. Het argument dat er ook uitwisselingsprojecten naar india zijn vind ik een onredelijk argument. Want de uitwisselingen die er zijn hebben een minimum leeftijd die begint rond de 18. (waarom??) Ik ben zelf met een uitwisselingsproject meegeweest naar Bhutan, en ook hier kon je echt niet mee als je 15 of 16 jaar bent. Anway iedereen is anders, ook op mentaal gebeid, en er zijn altijd wel mensen die het wel trekken maar de kans is groter dat het mis gaat als je jonger bent en midden in de hormoonoorlog en je ontwikkeling staat en nog geen voet buiten papa en mama's huis gezet hebt.

  • surya

    Wel een zeer interessante discussie. Waarin het erop begint te lijken dat de india reizigers de risicos beginnen te vergeten, met het uitzicht op een reisbegeleiders baantje.

  • erik

    Welnee joh, is maar een geintje. Ik ben wel reisleider, maar als ik dan vrouw en kinderen alleen laat, dan toch maar weer de Himalaya in en niet met wat scholieren een India-rondreisje :)

  • Shirley

    Een goede voorbereiding is dan ook zeer noodzakelijk. Niet alleen voor de reis zelf, maar zeker ook van tevoren voorlichtingsavonden organiseren, met filmmateriaal, fotomateriaal, verhalen en veel informatie over India en de risico´s.

    Nogmaals ligt de beslissing je kind mee te laten gaan nog steeds bij de ouders.

    Ik ben zelf moeder van 2 zoons van nu 21 en 18. Zit al 13 jaar in het welzijnswerk inclusief jongeren en kinderen en weet dus uit ervaring dat tieners vanaf 14-15 jaar best wat kunnen hebben. Meer zelfs dan een volwassene; die zien in 1e instantie meestal eerst de negatieve kanten.

    Natuurlijk kunnen er kinderen ziek worden. Maar dat kan in welk ander land ook. Ook dit kan voor een groot deel voorkomen worden door veel informatie van tevoren en door te weten waar en wat je eet-drinkt, en daarom moeten er dus begeleiders mee met ervaring, die o.a. de goede eettentjes weten te vinden, bijvoorbeeld.

    Ik ben zelf behoorlijk snel ziek van eten. Ook hier in Nederland. Maar ben zelf 8 keer in India en Nepal geweest, voor langere periodes, waarbij ik maar 1 keer de zogenaamde Delhi Belly heb opgelopen. En geloof me, mijn spijsverteringskanaal kan zeer weinig hebben.

    Ook heb ik mijn zoon toen hij 14 was meegenomen op een reis van 7 weken door India, Nepal en Tibet. Dat is prima gegaan! Hij wilde zelf dit jaar ook weer heel graag mee. En geloof me, mijn zoon is geen makkelijke, zit al vanaf zijn 12e in die hormoonoorlog en is nog steeds zwaar puber. Maar toch wil hij weer mee.

    Volgens mij heeft Indiana ook niets gezegd dat het goed voor de toekomst zou zijn en het goed is om armoede te zien, maar is het thema: cultuur en levensbeschouwingen. En dan nog….is er niets mis mee als onze jongeren met eigen ogen zien hoe het elders op de wereld vergaat. Op tv zie je veel maar is anders. Want zeg nou zelf, is de Westerse jeugd voor een groot deel niet behoorlijk verwend?? De andere kant van een medaille laten zien kan zeer goed voor sommigen zijn.

    Maar, inderdaad, ga niet in de meivakantie. Februari is een stuk beter qua temperatuur en dus meteen qua hygiene.

  • Khan

    Ik zou ook minimaal 1 psycholoog meenemen, voor de geestelijke begeleiding. B)

  • Khan

    Jo_O Schreef:

    ——————————————————-

    > Ik herinner mij een advies van iemand, die op dat

    > moment meer reiservaring had dan ik, om India niet

    > als eerste buitenlandse bestemming te kiezen. Je

    > zou anders van ontsteltenis van je stoel vallen.

    Ik heb een tijdje in Zuid-Afrika gezeten voor mijn werk. Liep toen wel 2 weken rond met mijn ziel onder mijn arm. Maar na wat ik daar gezien heb, viel alles in India en Indonesie mij reuze mee.