body-burnings

Marc

10-10-2008 14:17

Ben al enkele keren in varanasi geweest, en mijn ondervinding is, je moet op het juiste moment bij de gats zijn.Daarmee wil ik zeggen dat niet ieder moment geschikt is om een foto reportage te maken. Het hangt af van wie er aanwezig is, sommige families maken er geen probleem van en anderen dan wel, sommige vragen geld anderen niet.In augustus dit jaar was ik er opnieuw en rond 10.00 in de morgen, en het was er heel rustig en ook eens sereen, toen heb ik kunnen rond kijken en gaan waar ik wou zonder dat er ook maar iemand om geld vroeg.Waren juist een meisje aan het klaar maken om in de Ganges te water te laten, kon zonder problemen op een serene manier opnames maken.
En ook is het ieders recht om daar hun eigen mening over te hebben, ieder heeft gelijk op zijn manier.
groetjes Marc
Rob

10-10-2008 14:24

In Varanasi is de lijkverbranding puur commerciele toeristische business.
De meeste mensen in India kunnen zich dat hout niet veroorloven.
De meeste lijken van de mensen die naar Varanasi komen om te sterven gaan rechtstreeks in de electrische ovens.
Volgens mij gaat het niet om wel of geen foto's mogen maken.
De vraag is waarom toeristen lijkverbrandingen willen zien?
En waarom ze dit op z'n Engels body-burning noemen?
Rob
Khan

10-10-2008 15:01

>En waarom ze dit op z'n Engels body-burning noemen?
Ergens, diep in toeristisch India…
“Hello my fiend! You need body-massage? No?! Maybe body-burning?”
Moet direct denken aan een opmerking in het boek over de VOC-grafmonumenten aan de Coromandel kust. Chauffeur tegen passant:
“They are Americans from Holland and searching for dead bodies”.
Rob

10-10-2008 15:37

“Hello my fiend! You need body-massage? No?! Maybe body-burning?”
Khan,
Dit is de mooiste reactie die ik tot nu toe gelezen heb op dit prikbord.
Rob
Kannadiga

11-10-2008 16:25

Hier ben ik het mee eens. Wat zou je er van vinden als er bij een Nederlandse lijkverbranding buitenlandse toeristen de aula in lopen om foto's te maken.
willem

11-10-2008 16:50

Wat zou je er van vinden als er bij een Nederlandse lijkverbranding buitenlandse toeristen de aula in lopen om foto's te maken.
Sorry hoor maar vindt dit een dom en erg simplitisch verglijk.
Ineke M

11-10-2008 21:54

Waarom…?????? Is toch precies hetzelfde?! Of vinden wij onszelf boven anderen staan??
Ik vond het een banale vertoning in Varanasi, al die boten met toeristen die met 20 camara's zaten te klikken. Of de Indiers er dan wel of niet last van hebben……ik vind het vreemd dat wij bij een andere cultuur ineens andere normen hanteren. Het is een soort ‘aapjes kijken’.
Ineke
Kannadiga

11-10-2008 22:34

Dit gevoel had ik toen ik eens in Varanasi was. Ik was daar een bad aan het nemen. Het was een bijzondere ervaring. Toen ineens zag ik voor me een boot met buitenlandse toeristen die foto's aan het nemen waren.
Dat was niet prettig. Ik had er niet om gevraagd.
In Mekka mag je als niet-moslim niet eens de stad in, met uitzondering van bepaalde afgebakende terrein. Dit vind ik ook wel wat te ver gaan.
Een beetje begrip zou wel op zijn plaats zijn.
Tom

11-10-2008 22:48

En daar ben ik het dan hartgrondig mee eens.
En mensen die daar niet in kunnen komen, ik weet niet, misschien zijn die ook simplistisch.
Ik stel me voor, kom willem tegen op straat, en begin fotos van hem te knippen, vervolgens gaat hij naar de begrafenis van zijn vader, ik volg hem en loop mee naar binnen, en klik elk emotioneel moment. Volgens mij gaat Willem dan door het lint, en krijg ik grote ruzie met hem.
Shirley de Munnik

12-10-2008 08:10

Hoe wij er dan ook over denken….de (meeste) Indiers hebben er blijkbaar geen problemen mee aangezien het wel toegelaten wordt. Er worden speciaal bootjes voor verhuurd wat dan weer een bron van inkomsten is.
In Pashupatinath (Nepal) betaal je als toerist ook entree om te gaan kijken. Ook een bron van inkomsten voor de Nepali. En als je gewoon even vraagt: “Do you mind if I take pictures?”, is er niets aan de hand. De een vindt het goed, de ander niet.

body-burnings

Marc

Rob

Khan

Rob

Kannadiga

willem

Ineke M

Kannadiga

Tom

Shirley de Munnik