Vaak lees ik hier over het “echte” India. Wat is dat nu het echte India? Wat wordt er nu bedoeld met dat echte van een land. Hierover heb ik een blog geschreven op mijn blogsite. Misschien interessant om te lezen en er daarna een gesprekje over te hebben.
Kataraja,
Voor mij begint het ‘echte India’ al als ik uit het vliegtuig stap en aan het eind van die slurf in een walm van kerosine minstens twaalf Indiase vliegveldmedewerkers zie die helemaal niets te doen schijnen te hebben.
Het ‘echte India’ eindigt voor mij als ik die terugslurf weer doorloop.
Alle meegenomen souveniers helpen mij niet bij het "echte India gevoel'.
Integendeel.
Vorige week ging mijn rookalarm opeens af.
Ik was aan het opruimen en kwam allerlei pakjes wierook tegen.
Ooit gekocht in Mysore, denk ik.
En allemaal tegelijkertijd aangestoken.
Rob
Wat het echte India is weet ik nog steeds niet. Ik ben toch al 15x geweest. Misschien toch te weinig.Is het de man die eerst stiekum koeiestornt op mijn schoenen gooit om daarna aan te bieden om ze te poetsen tegen een prijs anything you like sir? Is het de riksjarijder die je zonder blikken of blozen naar een ander restaurant brengt dan je gevraagd hebt? Is het “mijn” ober die elke keer weer oprecht blij is om mij te zien? Zijn het de geuren? Zijn het onze vrienden in Bhinai, die oprecht in hun vriendschap zijn en/of hun papa met wie ik al jaren een universele vriendschap voel zonder dat wij in woorden veel kunnen communiceren? Zijn het de (vele) mensen op straat al dan niet in sari (is zo'n sari ook niet een beetje Staphorst?). Wat ik wel weet dat ik elke keer door alle indrukken, me door het verkeer worstelend, de muziek, het eten, de sfeer daar thuis voel.
Net zo min weet ik wat het echte Nederland is? Zijn dat de mensen die in Groningen wonen? Of de Limburgers?
Ik vind ook dat het land “echt” begint (te worden) als je er je eerste schreden zet.
Toch heeft het woord “echt” een andere betekenis. Er hangt een meerwaarde aan: “Ik heb het ”echte“ India gezien!” Tja, wat dan? De rimboe, de krottenwijken van Calcutta, of de Taj Mahal? Dope gebruiken met een sadhu? Is het een “echter” dan het andere?
Het komt ook voor in een competitie tussen reizigers en is onderdeel van het ‘beter weten’ hoe een land in elkaar zit en wat men gezien heeft. Het kan zelfs bepalend zijn ten aanzien van de manier van reizen. De rugzak wordt eerder geassocieerd met het “echte” reizen dan de koffer. Langer wegblijven ook. De reiziger die drie maanden reist in India denkt meer te hebben gezien van het “echte” India dan de reiziger die georganiseerd met de bus van monument naar monument verplaatst wordt.
Met het openbaar vervoer reizen lijkt ook een manier te zijn om het echte India beter te leren kennen. Geen rijke Indiër die het doet maar oké. Dat raakt meteen een ander punt. Het echte India lijkt vooral geassocieerd te worden met het arme India. De dorpen, de derde klas treinreis op houten banken met blèrende baby's, het afzien in een overvolle bus waar iedereen over je heen hangt of jij over iedereen.
Pushkar was lange tijd een plek waar mensen bleven hangen omdat het zo relaxed was. Goa natuurlijk ook. Dat waren (en zijn misschien nog voor de neohippie) plekken waar de “ervaren reizigers” elkaar weer terug zagen en reiservaringen deelden over het “echte” India.
Men huurde er (Goa) een huisje zonder enig comfort, waste zich aan de bron, samen met de dorpelingen, die dat maar raar vonden natuurlijk, als je kon reizen kon je ook een fatsoenlijke hotelkamer met douche betalen toch?, en men at in de goedkoopste restaurants, dhal met chapatis om vervolgens duur bier te gaan drinken.
De kenners van het echte India kleeden zich in het vliegtuig (?) al om, de spijkerbroek gaat uit, de Sari aan. In India lopen ze met een stip op het voorhoofd, kunnen soms uren op hun hoofd staan of spreken zelfs drie woorden Hindi. De meeste zijn overigens broodmager, want je hoort ook een beetje op een sadhu te lijken.
Dat “Sadhu gedrag” uit zich ook in het ‘alles zo goedkoop mogelijk’ of volgens mij gewoon krenterig gedrag. Voor een doller de dag door. Liever voor niets slapen op het dak van een hotel dan geld uit geven aan een kamer. Luxe is taboe. Geld geven aan de armen natuurlijk ook want, dan kennen ze opeens allemaal de wet van Karma! Het een aparte kaste, die reizigers van het “echte” India.
Maar het “echte” India, laat dat zich ook zien aan deze reiziger of ziet deze reiziger India überhaupt wel? Dit type reiziger wordt zo bepaald volgens vaststaande conventies en ideeën over India, dat het “echte” India “maya” wordt.
Om een land in al haar facetten te ontdekken moet je open kunnen reizen en vooral kijken. Het “echte” India zien is volgens mij meer een kwestie van de houding van de reiziger zelf dan afhankelijk van het bezoeken van een of veel al dan niet bijzondere plekken.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
(
Je herkent de blikken, het wiebelen van de hoofden en dan denk ik: nog een paar uurtjes…