Je roots liggen in je culturele achtergrond.
Je kunt moeilijk zeggen : mijn roots liggen in Nederland maar met de Nederlandse cultuur heb ik niets te maken. Een en ander is onlosmakelijk met elkaar verbonden zo lijkt mij. Met andere woorden: mijn wortels liggen in de Nederlandse cultuur.
De overeenkomsten en de verschillen.
Het gaat er mij nu om, om de nadruk te leggen op iets wezenlijks in cultuurverschillen. Lange tijd dacht ik dus ook dat cultuur een mantel was die makkelijk was af te schudden. Ik ben tot de conclusie gekomen dat dat niet zo is en dat je roots of waar je vandaan komt, mede bepalen hoe je in elkaar steekt.
Wij werken met kunstenaars van over de hele wereld en we beginnen zo langzamerhand de verschillen te zien en herkennen daardoor waar ze vandaan komen. En dat vind ik cultureel bepaald.
De ontmoetingen vinden plaats op basis van min of meer algemeen geldende normen, de overeenkomsten. De westerse normen voor “beleefde” omgang. Met de oosterse kunstenaars ligt dat meteen al ingewikkelder. Daar blijken die omgangsnormen veel sensitiever te liggen en zich meer af te spelen op terreinen zoals lichaamstaal, luidheid en toon van spreken en indirect taalgebruik.
Ik merk b.v. op dat er een verschil is tussen Australiërs en Amerikanen, beide Engels sprekenden. Maar Amerikanen benadrukken mij dat er een wezenlijk verschil is tussen Amerikanen van de oost of west kust. En dat gaat nogal denigrerend.
Winkeliers in Göreme , een toeristisch centrum bij mij in de buurt, doen vaak een quiz. Het raden op afstand waar de langslopende toeristen vandaan komen. En daar zijn ze goed in. Blijkbaar kunnen zij aan het (fysieke) gedrag van de toerist zien waar zij vandaan komen. Zo diep gaat cultuur dus.
“God” is een begrip in de taal en als zodanig bestaat “God” dus. Maar “liefde” is ook een begrip in de taal, en hoeveel interpretaties zijn er niet van het begrip “liefde”, en tot hoeveel onbegrip heeft dat niet geleidt? Dus daar waag ik me niet aan…..