Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
surya
Aanrader.
Ben blij dat er weer een boek is die de andere kant van India laat zien.
hoi Rob,
Het is een verhaal over de bediende en chauffeur en masseur en en en…. Balram.
Wat ik er mooi aan vond was dat ik er veel in herkende. Het gezeik in India, de hypocrisie, en (schein) heiligheid. Even auto reinigen etc.
De rijke stinklui die het te hoog in hun bol hebben gekregen. Ik val zelf trouwens ook onder die categorien maar dat ff terzijde ;-).
De beschrijving over witte vrouwen die op hollywood sterren lijken. De whisky drinkende rijkelui. Erg herkenbaar. De corruptie. Het was gewoon zo herkenbaar. Ik ken een aantal van deze mensen. Zoals een vriend die nationaal een hoog aanziende job heeft en even zegt, we moeten zo stoppen ik heb jou tas maar even gebruikt je krijgt het zo terug. En als de twee tassen open gaan zit het bomvol met rode roepie briefjes. we stoppen, ze stappen uit hevelen het over en we rijden weer weg. Nog geen 5 minuten was het gedaan.
De manier waarop sommige mensen met hun bediende omgaan. De mogelijkheid om iemand je huis te laten schoonmaken voor 150 roepie per maand terwijl de huur 4000 is. En die zo trouw is als een hond. Maar zoals er werd gezegd, wees niet te lief tegen ze want daar kunnen ze niet tegen.
De zogenaamde nederigheid, even later hoor je ze over je praten, terwijl ze denken dat je het niet kan verstaan.
Diezelfde vriend die dagen wordt gemarteld door de politie, en als ze achter zijn baan komen, bij wijze van spreken zijn voeten kussen. Maar als je “arm” bent en geen hoogaanziende job heb?
Ik bedoel niet negatief over India, want over al op de wereld heb je mensen met mensen streken. Maar het was wel ff verhelderend om het gewoon te lezen in een boek, zonder zelf te hoeven denken dat je ze ziet vliegen.
Ik vind het gewoon heel grappig, sommige dingen uiteraard niet. Maar het geeft wel een deel van de werkelijkheid neer.
India is in mijn ogen een bijna anarchie voor rijkelui. als je geen geld en vrienden hebt ben je de klos.
Maar gewoon lezen, het is ook in een snel tempo geschreven en soms lig je gewoon in een deuk. Dan komen er bepaalde gezichten voor van mensen die je erin herkent of jezelf. Een soort circus boek.
Hiervoor had ik Amitav Ghosh , het hongerig getij gelezen. Wat ook echt een aanrader is, zo mooi geschreven. En ik hoorde dat dat andere boek van hem volgens mij wild puppies geheten ook heel mooi is. Heb jij iets van hem gelezen? Ben benieuwd.
Ja joh nog 2 bladzijde en het is echt uit… :-D
ja sea of poppies is in het nederlands dus?
laat me weten wat je ervan vind.
Ik mis india zo erg. Tenminste mijn vrienden. Ik kom op het punt dat ik weer wil wegrennen uit dit land. Langer dan 3 maanden duurt de stilte meestal niet.
Of misschien gewoon niet elke dag contact meer hebben met daar. Don;t know
Nederland fantastisch, maar ik kan echt moeilijk contact maken met mensen zoals met mijn vrienden in het buitenland. India, israel Bhutan.
Ik heb eens nagedacht wat het dan is, waardoor dat komt. Ik kan gewoon niet tegen mensen die over elkaar roddelen, concurreren en maar voor zichzelf alleen gaan.
En natuurlijk zijn niet alle mensen zo, maar ik kom het toch heeeel vaak tegen. En ik wil niet zeggen dat ik beter ben, ik heb ook mijn dingen die niet zo leuk zijn. Maar het lijkt of ik hier gewoon niet kan bloeien als een mooie bloem.
Het is hier zo kil, grijs en hangend. zzzzzzzz
of het is de winterblues
maar altijd dat gemis van mensen aaaaaaaaaaAAAaaaaa
