Geen pillen slikken is mijn devies. Maar wat jij doet, moet je natuurlijk zelf weten.
De eerste keer in India had ik wel pillen geslikt. Doodziek ben ik ervan geweest, dat was 1 x en nooit meer; braken, diarree, het spoot er aan twee kanten tegelijk uit, enz. En dat was beslist geen voedselvergiftiging; dat heb ik later ook weleens gehad en dat is heel anders. (Sorry, beetje vies verhaal).
De malariavariant, die in India voorkomt, is zeer goed behandelbaar. (Niet de tropicana variant, die Theo beschrijft). De broer van een Indiase vriend van mij kreeg het. Werd pas na een week gediagnosticeerd. Is daarna behandeld en na een week was hij er al bovenop! Hij was alleen een tijdje wat moe, omdat malaria je rode bloedlichaampjes aantast en dat veroorzaakt bloedarmoede.
Zoals Theo zegt, het is je reinste chemische troep, die pillen, die artsen in NL je willen laten slikken.
En wat dacht je van die meer dan 1,1 miljard Indiërs. Je dacht toch niet dat die hun hele leven malaria tabletten slikken? Toch heeft nog nooit zelfs maar één van mijn Indiase vrienden malaria gehad, behalve die ene broer dan…
Stel nu dat je griepachtige symptomen krijgt. Ga dan direct (in India) naar een arts en laat je behandelen. Snel behandelen is het beste en bovendien weten artsen in India veel beter hoe te behandelen. Dat is volgens mij de beste manier om hiermee om te gaan. Voor alle duidelijkheid: ik ben al 15 keer in India geweest met een reisduur van 3 weken tot 2 maanden per keer en tot 3 x per jaar.