Ik zou nu sowieso niet naar Kashmir gaan. Het is zeer onrustig daar. Het lijkt nu wel wat rustiger te worden vanwege de Ramadan. Maar er is in veel gebieden nog steeds een curfew. Wij vertalen dat als “avondklok”, maar die geldt ook voor overdag. Getracht wordt de curfew zoveel mogelijk op te heffen, maar vanwege demonstraties, wordt die steeds weer opnieuw ingesteld. Kashmir is zelfs moeilijk bereikbaar, je er zowel nauwelijks in als uit. En dit duurt nu al bijna twee weken. De demonstraties duren al langer. Winkels zijn meestal gesloten. 70% Van het vliegverkeer is gecancelled. Er zijn geen toeristen meer. Hopelijk wordt het spoedig beter.
Hindoes eisen land op in Kashmir voor de Amarnath Yatra. In de Kashmiri Himalaya's ligt een grot, waar een ijspegel staat, die door Hindoes wordt beschouwd als een natuurlijke lingam. Ieder jaar in augustus vindt een pelgrimstocht plaats door duizenden Hindoes naar deze grot. Zij konden dat altijd ongehinderd doen, toch eisen zij nu het land op. Dat leidde tot Hindoedemonstraties in Jammu, waardoor Jammu bij tijd en wijle onbereikbaar was; de eerste demonstraties vonden al eind mei plaats. De Hindoes konden zonder politiebemoeienis of militaire bemoeienis demonstreren.
De Kashmiri's hebben grote problemen met deze eis van de Hindoes. In Kashmir mogen buitenstaanders geen land en huizen kopen, waarom zou dat nu dan wel het geval moeten zijn. Bovendien hebben de Kashmiri's de Yatri's nooit iets in de weg gelegd om hun pelgrimstocht te vervullen. In tegendeel, ze zijn altijd door de Kashmiri's gefaciliteerd.
De Kashmiri's, die via Jammu van en naar de rest van India reizen, werden bij die demonstraties aangevallen. Een vriend van mij moest daardoor begin juli noodgedwongen terugkeren naar Srinagar. Handel van beide zijden werd ook tegengehouden; de enige toegangsweg tot Kashmir werd geblokkeerd, waardoor niets Kashmir in of uit kon en nog steeds moeilijk kan. In feite ook een economische blokkade dus.
Dit leidde tot grote gevoelens van onrust in Srinagar en tot demonstraties voor een onafhankelijk Kashmir. Voornaamste roep is “Azadi, azadi”, wat vrijheid betekent. Echter, wat in Jammu niet gebeurde en in Srinagar wel, is dat de Indiase militairen de mensen niet alleen intimideren door mensen o.a. met stokken te slaan, maar ook te schieten naar demonstranten zonder wapens. Hierdoor is het aantal doden en gewonden in Srinagar sinds het begin van de onrust inmiddels opgelopen tot meer dan 1.000.
Bijvoorbeeld tijdens de curfew zocht een 8 maanden zwangere vrouw medische hulp, maar zij had geen pas om tijdens de curfew haar huis te mogen verlaten. Ze werd door een Indiase soldaat zodanig geslagen, dat zij haar baby verloor en zwaargewond in het ziekenhuis ligt.
Maar ook mensen, die wel een pas hadden om tijdens de curfew te mogen uitgaan, werden geslagen.
Een persoonlijk voorbeeld: een vader van een vriend van mij heeft diabetis en het was hem niet toegestaan om zijn dagelijkse insulineprik te gaan halen. Waardoor zijn leven op het spel komt te staan.
Doordat mensen niet uit konden gaan, hadden ze soms ook niets meer te eten.
Ik heb veel verhalen uit de lokale Kashmiri kranten, maar ook van vrienden van mij in Kashmir, met wie ik af en toe telefonisch contact hou. Zij bevestigen, dat het nieuws in de lokale media accuraat is. Hoewel in diezelfde kranten wordt beweerd, dat er censuur is en dat ook journalisten worden geïntimideerd. Dat er censuur is, kan ik niet bevestigen. De enige manier om contact met hen te houden is voor mij door zelf te bellen; de sms service in Kashmir is geblokkeerd en het is moeilijk voor hen om naar buiten Kashmir te bellen.
De roep van Kashmiri om onafhankelijkheid is hierdoor alleen maar groter geworden. Ze vragen zich voortdurend af, waarom zij zo slecht behandeld worden als ze demonstreren en waarom demonstrerende en vernielende Hindoes in Jammu gewoon hun gang kunnen gaan. (Van de bus van een vriend van mij werden bij Jammu de ruiten ingegooid, waardoor hij de bus uit moest vluchten). Zelfs gematigde Kashmiri, die eigenlijk deel van India willen blijven, zeggen nu, dat onafhankelijkheid onvermijdelijk wordt. De situatie heeft veel weg van begin jaren 90 van de vorige eeuw.
Een en ander staat volkomen los van eventuele infiltratie van militanten uit Pakistan. Dat werd een paar weken geleden wel gesuggereerd door de Amerikaanse politiek. Die infiltratie is juist vrijwel tot nihil gereduceerd sinds India en Pakistan “on speaking terms” zijn (sinds 2004).
Ik vind het jammer, dat de internationale media nauwelijks aandacht hebben voor wat daar werkelijk gebeurt. Mensenrechten worden er met voeten getreden. We horen alleen maar over de Amerikaanse politiek (aanloop tot presidentsverkiezingen), de toestanden in Georgië, enz. Ik ben bezorgd over de situatie en hoop toch dat e.e.a. snel normaliseert.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's