Beste mensen,
Afgelopen zaterdag was ik dus met mijn Indiase loge naar de show van Sharukh Khan in de Ahoy. Met de trein van Groningen naar Rotterdam.
In Hoogeveen moesten we vanwege werkzaamheden overstappen op de bus naar Zwolle. Daar had de vervolgtrein vertraging. We hebben er 5 ur over gedaan.
Aangekomen in Rotterdam bleek het hele perron opengebroken te zijn.
Ik begon al helemaal in een Indiase stemming te komen.
Het inchecken in het hotel ging redelijk vlot.
De scheldpartij naar de meneer achter de receptie van de wachtende voor mij duurde niet zo lang. We kregen een enigzins onduidelijk welkomdrankje.
Op mijn vraag aan de meneer achter de receptie of hij wist hoe laat de kassa's bij de Ahoy open gaan om mijn gereserveerde kaartjes af te halen kreeg ik als antwoord: “geen flauw idee”. Hij was wel zo vriendelijk om een van zijn bedienden te laten bellen.
Mijn India gevoel begon steeds meer op te zwellen.
Vanaf nu (16.00) kreeg ik te horen, dus gelijk daar heen gelopen.
Het hotel lag vlakbij de Ahoy volgens hun website.
Na een half uur lopen kwamen we bij de Ahoy aan.
Als eerste kwam ik dus om half vijf aan bij de kassa, die bleek pas om 5 uur open te gaan.Slechts een halfuurtje wachten, dacht ik.
Wegens een kabelstoring deden de computers het niet, werd dus half zes.
Mijn India gevoel begon nog meer op te zwellen.
Weer terug naar ons hotel, daar had ik een afspraak om 6 uur met twee “domme” Belgen, de reden vertel ik maar niet.
Na twee glaasjes wijn was er geen tijd meer voor een fatsoenlijk diner.
Terug naar de Ahoy een half zakje patat en een kaas soufle gegeten.
Ik had twee patat besteld, we waren met z'n tweeen, maar die Rotterdamse patatboer begreep mijn Groningse accent niet. Geen tijd meer om de bestelling te corrigeren.
Hurry, hurry naar de Ahoy.
Daar stonden dikke rijen wachtenden.
Heel Hindoestaans Nederland was op komen draven, terwijl de rest van Nederland achter de tv zat te wachten op Nederland/Rusland.
Mijn India gevoel begon nog erger op te zwellen.
De show was geweldig, tot vier keer toe werd door de Indiase presentatrice gevraagd: “Amsterdam, are you feeling great?”
De volgende dag hadden we een afspraak met een Indiase Rotterdammer om een cadeautje uit Delhi af te geven.
Kopje koffie mee gedronken, bleek 'íe nog 5 ongebruikt VIP kaarten te hebben.
“Shit”, dacht ik.
In augustus komt Amitabh Bachan naar Rotterdam, ik twijfel of ik daar heen ga.
Rob