Vriwilliger zijn in Incredible India - II // heimwee voor India

  • Farshad

    Een tijdje geleden heeft hier een vrijwilligster met dezelfde titel een prik geplaatst. Zij wilde graag haar ervaringen delen en daarmee wilde ze meer mensen overtuigen voor haar geliefde India vrijwillig werk te gaan doen.

    Aanleiding voor mij om daar een vervolg op te prikken waren een aantal onaardige of op z'n minst uitgedrukt; harde reacties, op deze.

    Laat ik beginnen met ons geliefde land India:

    Wie mist nou niet dat enorm grote land dat veel variaties kent, dat kleurrijker is dan ieder andere land in de wereld, dat het diepste betekenis van gastvrijheid kent en dat het meest heilige plekken, goden en persoonlijkheden thuis geeft.

    Wie er eenmaal geweest en getoverd is door de magie van het land, ontkomt niet aan het grote verlangen naar terugkeer en het gevoel van heimwee voor India.

    India is thuis voor iedereen die dat mist. Wie je ook bent, waar je ook vandaan komt, wat je ook maar gelooft of juist niet, India is de plaats waar je je verwelkomd voelt.

    Dit is juist de reden dat er zoveel mensen geneigd zijn om iets terug te doen voor het land dat hen zoveel heeft gegeven; voor het land dat hun hart heeft veroverd.

    Ik begrijp de zorg van velen die twijfelen of iedereen die er heen gaat met volle overtuiging en overgave in het geliefde land vrijwillig zou werken!!

    Maar dat maakt toch niet uit mensen! Hier gaat het ook om de magie van India. India helpt mensen zonder dat iemand naar vraagt. (Dat hebben we allemaal min of meer meegemaakt) Maar india trekt ook hulp voor haar bewoners. Dat zijn dus die vrijwilligers uit de hele wereld. Daar is niets mis mee. Jullie ik of niemand anders hoeft zich zorgen te maken over India.

    Feit blijft da wij allemaal het land missen.

    Iedere keer doet het me goed als ik zie/hoor dat mensen daar gaan werken. Maar tegelijkertijd mis ik dan ook het land en jammer ik dat ik er niet heen kan. Ik vraag me steeds af, wanneer kan ik weer terug gaan naar mijn geliefde land. Wanneer kan ik weer van de geluiden, de geur en de kleurrijke beelden van India gaan proeven? Wanneer kan ik nog eens mijn geest laten zuiveren door daar rond te lopen en mij te begeven aan het mystieke sfeer dat daar hangt?

    Ik mis de liefde die India mij heeft gegeven en geleerd! De liefde die Togore het beste heeft verwoord:

    Love adorns itself;

    it seeks to prove inward joy by outward beauty.

    Love does not claim possession,

    but gives freedom.

    Love is an endless mystery,

    for it has nothing else to explain it.

    Love's gift cannot be given,

    it waits to be accepted.

  • Shirley de Munnik

    Mooi gesproken, Farshad…. :)

  • theo

    Farshad schreef:

    >

    >

    > Een tijdje geleden heeft hier een vrijwilligster met dezelfde

    > titel een prik geplaatst. Zij wilde graag haar ervaringen

    > delen en daarmee wilde ze meer mensen overtuigen voor haar

    > geliefde India vrijwillig werk te gaan doen.

    > Aanleiding voor mij om daar een vervolg op te prikken waren

    > een aantal onaardige of op z'n minst uitgedrukt; harde

    > reacties, op deze.

    Ja, daar heb je gelijk in!

    >

    > Laat ik beginnen met ons geliefde land India:

    >

    > Wie mist nou niet dat enorm grote land dat veel variaties

    > kent, dat kleurrijker is dan ieder andere land in de wereld,

    > dat het diepste betekenis van gastvrijheid kent en dat het

    > meest heilige plekken, goden en persoonlijkheden thuis geeft.

    Ja, ik mis dat, maar in Nepal kan ik daarvoor ook prima terecht en dat vind ik nog steeds een stuk schoner, liever en mooier.

    >

    > Wie er eenmaal geweest en getoverd is door de magie van het

    > land, ontkomt niet aan het grote verlangen naar terugkeer en

    > het gevoel van heimwee voor India.

    Ja, maar voor mij geen drukke en vieze steden meer, daarmee heb ik het helemaal gehad. Vroeger toen was het nog mooi en groen. :)

    >

    > India is thuis voor iedereen die dat mist. Wie je ook bent,

    > waar je ook vandaan komt, wat je ook maar gelooft of juist

    > niet, India is de plaats waar je je verwelkomd voelt.

    Ik heb dat met heel Azië en in het specifiek Nepal.

    >

    > Dit is juist de reden dat er zoveel mensen geneigd zijn om

    > iets terug te doen voor het land dat hen zoveel heeft

    > gegeven; voor het land dat hun hart heeft veroverd.

    >

    Ja, dat speelde voor mij een belangrijke rol, toen ik daarmee begon in 1989.

    > Ik begrijp de zorg van velen die twijfelen of iedereen die er

    > heen gaat met volle overtuiging en overgave in het geliefde

    > land vrijwillig zou werken!!

    >

    Ja, er worden nog veel van deze onwetende mensen door tactvolle Indiers gebruikt. ;) Of net andersom. :D zie de kinderhandel.

    > Maar dat maakt toch niet uit mensen! Hier gaat het ook om de

    > magie van India. India helpt mensen zonder dat iemand naar

    > vraagt.

    Deze onbaatzuchtigheid is Holland oneigen. (De rest van NL = anders)

    > (Dat hebben we allemaal min of meer meegemaakt) Maar

    > india trekt ook hulp voor haar bewoners. Dat zijn dus die

    > vrijwilligers uit de hele wereld. Daar is niets mis mee.

    Nou, soms is er wel degelijks iets mis….Maar zo jij het bedoelt, ja.

    > Jullie ik of niemand anders hoeft zich zorgen te maken over

    > India.

    Als kinderen gestolen worden, doe ik dat wel degelijk, vooral als die in NL blijken rond te lopen.

    >

    > Feit blijft dat wij allemaal het land missen.

    Nou ik heb compensatie gevonden, dus mag ik het gemis daarom opgeven?

    > Iedere keer doet het me goed als ik zie/hoor dat mensen daar

    > gaan werken.

    als ik weet dat het met goede bedoeling is en het levert een positieve bijdrage en geen schade, dan doet het me ook goed.

    > Maar tegelijkertijd mis ik dan ook het land en

    > jammer ik dat ik er niet heen kan.

    Als ik met de projecten in afrika bezig ben mis ik Afrika. :D:D:D

    > Ik vraag me steeds af,

    > wanneer kan ik weer terug gaan naar mijn geliefde land.

    Dat heb ik vooral swinters, in de zomer heb ik het echt wil naar mijn zin waar ik woon (Ameland*D).

    > Wanneer kan ik weer van de geluiden, de geur en de kleurrijke

    > beelden van India gaan proeven? Wanneer kan ik nog eens mijn

    > geest laten zuiveren door daar rond te lopen en mij te

    > begeven aan het mystieke sfeer dat daar hangt?

    >

    Alleen de ogen dicht doen, zelf een kop massalathee maken, een wierrookstokje opsteken, langs je shivabeeld lopen, de mooi godenplaten bij je op de muur, het geeft een goed compensatie, is 't niet?

    > Ik mis de liefde die India mij heeft gegeven en geleerd! De

    > liefde die Togore het beste heeft verwoord:

    >

    >

    > Love adorns itself;

    > it seeks to prove inward joy by outward beauty.

    >

    >

    > Love does not claim possession,

    > but gives freedom.

    >

    >

    > Love is an endless mystery,

    > for it has nothing else to explain it.

    >

    >

    > Love's gift cannot be given,

    > it waits to be accepted.

    Mooie Farshad!! :)

    Mag ik een paar toevoegen?

    Liefde is het enige dat groeit wanneer we het verspillen.

    De totaalsom van ons leven wordt gevormd door de uren waarin wij liefhadden.

    Hij of zij die bemint, ziet juist, omdat hij/zij dieper en verder ziet dan anderen, wier blik niet door liefde verscherpt is.

    Liefhebben is doordringen in alle verborgenheden.

    Wees zacht, lief en eenvoudig en gij overwint uw sterkste tegenstander.

    Straal genzeloze liefde uit naar elke ziel.

    Heb je vijand lief.

  • Annette

    Mooi gesproken, zo voel ik het precies ook…..en verheug me op het moment dat ik een vraag krijg om in India iets terug te kunnen gaan doen……..Annette

    OM Namah Shivay